W czwartek, 29 czerwca 2017 r. – w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła rozpoczną się w archikatedrze lubelskiej Dni Maryjne, będące duchowym przygotowaniem do święta Najświętszej Maryi Panny Płaczącej (3 lipca), a zarazem 68. rocznicy lubelskiego cudu.
Tegoroczne Dni Maryjne (29.06-3.07.2017 r.) przebiegać będą pod hasłem: Raduj się Maryjo.
Podczas Dni Maryjnych słowo Boże będzie głosił ks. Waldemar Sądecki, proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego w Lublinie.
Rozważania, które usłyszymy podczas rekolekcji poprowadzą nas w głębię tajemnicy źródła radości Maryi. Słuchając Słowa Bożego, odmawiając codziennie: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą chcemy otwierać się na obecność Ducha Świętego w nas i żyć radością wiary.
Każdego dnia po Mszy św. o godz. 19.00 zatrzymamy się w archikatedrze, by wraz z Maryją, obecną w Świętym Wizerunku, modlić się za Metropolię Lubelską świętującą 25. rocznicę powstania, parafie, rodziny. Będziemy prosić, aby Duch Święty przemieniał nasze serca, byśmy z odwagą wypełniali zadanie: Idźcie i głoście.
Centralna Uroczystość odpustowo-jubileuszowa odbędzie w dniu 3 lipca o godz. 19.00 na Placu Katedralnym. Mszy świętej będzie przewodniczył i słowo Boże wygłosi Ksiądz Biskup Kielecki Jan Piotrowski.
Po Mszy świętej przejdziemy ulicami Miasta z Obrazem Matki Bożej Płaczącej w precesji różańcowej, prosząc Maryję, byśmy podjęli wezwania czasu, jakie Opatrzność stawia przed nami i stali się uczestnikami radości życia w Panu.
Uroczystość zakończymy przed godz. 22.00 Apelem Jasnogórskim na placu Katedralnym.
Tegoroczne obchody odpustu Maryjnego w naszym sanktuarium wpisują się w program duszpasterski: Idźcie i głoście. To wezwanie Jezusa skierowane jest nie tylko do Apostołów, ale również do nas, ponieważ w chrzcie świętym zostaliśmy włączeni w misję Jezusa Kapłana, Proroka i Króla, to znaczy, że swoim zwykłym życiem mamy ukazywać obecność Boga w świecie, poprzez trud i modlitwę jednoczyć ludzi z Bogiem oraz kochać bez granic. Wzorem wypełnienia tej misji jest Maryja. Ona czyniła to z wielką pokorą, świadoma obdarowania – żyła radością.