W niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 15 maja 2016 r., ulicami Lublina oraz ponad 140 innych miast po raz XI przeszedł Marsz Życia promujący życie od początku do naturalnej śmierci.
Uczestnicy Marszu w Lublinie rozpoczęli wspólnie świętowanie przy kościele akademickim KUL, gdzie na „Scenie pełnej życia” mogli uczestniczyć w występach artystycznych i muzycznych Chóru „Andantino” ze Szkoły Podstawowej nr 52 w Lublinie, scholii „Chór Aniołów”, Orkiestry Dętej Gminy Końskowola czy wysłuchać świadectwa osób niepełnosprawnych. Na Scenie zaprezentowali się również przedstawiciele Światowych Dni Młodzieży, którzy zachęcali do aktywnego uczestnictwa w lipcowych wydarzeniach.
Głównym organizatorem tegorocznego Marszu Życia było Centrum Jana Pawła II w Lublinie, które we współpracy z licznymi organizacjami koordynowało całe przedsięwzięcie. Nad bezpieczeństwem ponad 1200 uczestników Marszu czuwała Polowa Drużyna Sokoła oraz Komenda Wojewódzka Policji we współpracy z Żandarmerią Wojskową oraz personelem medycznym Szpitala Klinicznego nr 1 w Lublinie.
Marsze dla Życia i Rodziny są manifestacją przywiązania do wartości rodzinnych i szacunku dla życia ludzkiego. To również sposobność, by spotkać osoby, z którymi dzielimy te same wartości. W Marszu uczestniczyły przede wszystkim młode rodziny z dziećmi, ale także członkowie ruchów i stowarzyszeń, duchowni, działacze społeczni i osoby publiczne z rodzinami.
W lubelskim Marszu pod przewodnictwem metropolity lubelskiego arcybiskupa Stanisława Budzika wzięli udział między innymi politycy i samorządowcy w tym wojewoda Przemysław Czarnek i poseł PiS Sylwester Tułajew wraz z małżonkami. Uczestnicy wydarzenia o godz. 16.00 przeszli barwnym korowodem w kierunku archikatedry lubelskiej na Mszę Świętą, którą celebrował bp Józef Wróbel.
„Każde życie jest bezcenne!” – to hasło tegorocznych Marszów dla Życia i Rodziny. Organizatorzy chcieli w ten sposób zwrócić uwagę, że każdy człowiek – bez względu na stan zdrowia, stan duchowy, materialny, okoliczności poczęcia czy jakiekolwiek inne kwestie – jest nieocenioną wartością i nikt nie powinien pozbawiać go fundamentalnego prawa – prawa do życia.
Idea zorganizowania Marszu dla Życia i Rodziny zrodziła się w 2005 roku. Począwszy od następnego roku, przez pięć kolejnych lat w ostatnią niedzielę maja przez Warszawę maszerowali przedstawiciele prorodzinnych organizacji z całej Polski. Z roku na rok Marsz dla Życia i Rodziny rozwijał się, przyciągając kolejnych sympatyków i wywołując coraz większe zainteresowanie mediów, opinii publicznej i polityków. Liczbę stu miast udało się organizatorom przekroczyć w roku 2013.
W tym roku przeżywamy wielkie i wzniosłe rocznice: 1050-lecie Chrztu Polski i 60. Rocznicę Ślubów Jasnogórskich. To wydarzenia, które zobowiązują aby wspólnie zabiegać o odnowę moralną życia publicznego, do działania i przemieniania otaczającej nas rzeczywistości w kierunku, którego oczekiwał od nas św. Jan Paweł II. 4 czerwca 1997 r. w Kaliszu mówił: „Umiłowani Bracia i Siostry, bądźcie solidarni z życiem. Wołanie to kieruję do wszystkich moich rodaków bez względu na przekonania religijne. Do wszystkich ludzi, nie wyłączając nikogo. Z tego miejsca jeszcze raz powtarzam to, co powiedziałem w październiku ubiegłego roku: >>naród, który zabija własne dzieci, jest narodem bez przyszłości<<. Potrzebna jest więc powszechna mobilizacja sumień i wspólny wysiłek etyczny, aby wprowadzić w czyn wielką strategię obrony życia. Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie „kultury życia”: tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; zakładanie instytucji naukowych i oświatowych, które będą promowały prawdziwą wizję osoby ludzkiej, życia małżeńskiego i rodzinnego; tworzenie środowisk wcielających w praktykę codziennego życia miłość miłosierną, którą Bóg obdarza każdego człowieka, zwłaszcza cierpiącego, słabego i ubogiego, [nienarodzonego]”.
[Małgorzata Oroń]
