Krajowa Sekcja Kolejarzy NSZZ Solidarność zaprasza na obchody 43. Rocznicy Strajku Lubelskich Kolejarzy w lipcu 1980 roku – pierwszego tak dużego protestu kolejarskiego w dziejach PRL, które będą miały miejsce 16 lipca 2023 r. (niedziela) w Lublinie.
Unieruchomienie lubelskiego niezwykle ważnego węzła kolejowego okazało się jednym z najbardziej znaczących i dobitnych protestów, które współtworzyły pokojowy zryw robotniczy z lipca ’80 roku. Również dzięki niemu utorowana została droga do strajków i porozumień sierpniowych, do utworzenia NSZZ „Solidarność” oraz do obalenia komunizmu w Polsce i pozostałych krajach za żelazną kurtyną
List Prezydent RP Andrzej Duda 2022
Program uroczystości:
9.00 – Dworzec Główny w Lublinie – uroczyste nadanie imienia „Lubelskiego Lipca 1980”
9.40 – Przemarsz uczestników przed pomnik Doli Kolejarskiej
10.00 – Msza Święta – na terenie byłej Lokomotywowni w Lublinie
11.00 – Okolicznościowe przemówienia i złożenie kwiatów przed pomnikiem Doli Kolejarskiej
12.30 – Poczęstunek dla uczestników
Uroczystości będą odbywać się pod Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.
[Lubelski Urząd Wojewódzki w Lublinie – lublin.uw.gov.pl]: Strajk rozpoczął się 16 lipca 1980 r. i trwał do 19 lipca. Pierwszego dnia strajkowało około 800 osób, reprezentacja strajkujących przedstawiła listę swoich postulatów. W pierwszej fazie strajk obejmował tylko część załogi, która pracowała przy naprawach lokomotyw spalinowych. W ciągu dnia dołączyły drużyny trakcyjne i lubelscy maszyniści, którzy zatrzymywali i unieruchamiali pociągi przyprowadzane do stacji Lublin. Jednocześnie odmawiali wykonywania nowych kursów, a lokomotywownia nie wydawała nowych lokomotyw.
Drugiego dnia pracy nie podjęło około 2000 osób. Strajk kolejarzy rozpoczęty w lokomotywowni uniemożliwił funkcjonowanie Lubelskiego Węzła Kolejowego oraz doprowadził do zablokowania ruchu pociągów na stacji Lublin. Do strajku dołączyły następne jednostki – wagonownia, służba drogowa, ruch, służba sieci zasilania. Trzeciego dnia w strajku wzięła udział niemal cała załoga – 2390 osób na 2410 zatrudnionych pracowników. Pociągi dojeżdżały tylko do stacji w Motyczu, dalszy dojazd do Lublina odbywał się autobusami PKS, o ile były podstawiane. Trasa kolejowa do Lublina obsługiwana była przez kolejarzy z Dęblina.
19 lipca 1980 r. strajkujący kolejarze osiągnęli ustne porozumienie z dyrekcją. Podwyżki płac były niższe niż postulowane 1300 złotych. Kolejarze otrzymali 600 złotych dla członków drużyn trakcyjnych i 400 złotych dla pracowników innych służb. Osiągnięto możliwość przeprowadzenia nowych wyborów do Rady Zakładowej. Zgoda władz na przeprowadzenie oddolnych wyborów była niewątpliwym sukcesem strajkujących. Organizatorzy strajku otrzymali gwarancje bezpieczeństwa.
