W imieniu organizatorów zapraszamy na tradycyjne międzyreligijne spotkanie „chanukowe”: W blasku świąt Chanuki i Bożego Narodzenia, które odbędzie się w czwartek, 29 grudnia 2016 r. o godz. 16.30 w auli klasztoru oo. Dominikanów na Starym Mieście w Lublinie przy ul. Złotej 9. Będzie to spotkanie jubileuszowe – pełne wspomnień i opowieści o dziesięciu latach dialogu katolicko-żydowskiego.
Chanuka (?Święto Świateł?) jest uważana powszechnie za święto upamiętniające cud, jaki wydarzył się w Świątyni Jerozolimskiej podczas powstania żydowskiego pod wodzą Hasmoneuszy (Machabeuszów), skierowanego przeciw Grekom, za czasów panowania Antiocha IV Epifanesa. Jednak głębsze znaczenie tego święta dotyczy przełomowego momentu w historii świata zachodniego, w historii ludzkości. Jest to bowiem święto upamiętniające ocalenie judaizmu, a więc pierwszej i wówczas jedynej religii monoteistycznej, opartej na podstawach etycznych. Chanuka jest więc także świętem ocalenia samej idei monoteizmu i w tym sensie wykracza swoim znaczeniem poza świat wyłącznie żydowski.
Władze greckie, okupujące obszar starożytnego Jisraela, rozpoczęły bezwzględną i krwawą kampanię przeciwko religii, która twierdziła, że istnieje jeden, niewidzialny i niematerialny Bóg całej ludzkości… Antyjudaistyczna propaganda Greków oskarżyła Żydów o mord rytualny […] zabroniono np. rytuału obrzezania i żydowscy rodzice, którzy łamali ten zakaz, poddawani byli publicznym egzekucjom wraz z dziećmi. Śmiercią karane było również najpierw posiadanie Tory, a później wyznawanie w jakikolwiek sposób judaizmu. Świątynia Jerozolimska została zbezczeszczona. Wówczas wybuchło powstanie, które dało Hasmoneuszom, po zdobyciu Jerozolimy, odzyskaniu Świątyni (25 kislew 164 p.n.e.) i wygnaniu okupantów greckich, na okres stu piętnastu lat władzę zarówno nad Judeą i Jerozolimą, jak i nad Świątynią.
Zwolennicy hellenizmu próbowali zniszczyć cale zapasy oliwy rytualnie czystej i zdatnej do palenia w menorze (siedmioramienny świecznik używany w Beit HaMidrasz). Została tylko jedna butelka, zawierająca akurat tyle oliwy ile było potrzebne do podtrzymania płomienia w menorze przez jeden dzień. Potrzeba było ośmiu dni na przygotowanie nowej oliwy.
Kiedy Żydzi rozpalili menorę resztkami oliwy, zdarzył się cud – menora paliła się bezustannie przez osiem dni. Dlatego też świętujemy Chanukę przez pełne osiem dni, zapalając świece każdego dnia, zaczynając od jednej pierwszego dnia, i zapalając osiem w dniu ostatnim. Kolejną konsekwencją faktu, iż cud był związany z oliwą jest zwyczaj jedzenia podczas Chanuki tłustych, „oleistych” potraw. Warto zwrócić szczególną uwagę na latkes, placki ziemniaczane oraz pączki.
źródło: Forum Żydów Polskich – www.fzp.net.pl
foto: www.pl.wikipedia.org
