Bazylika pw. św. Stanisława BM (OO. Dominikanie)
Strona WWW: http://www.lublin.dominikanie.pl/
Wezwanie: | św. Stanisława BM |
Liczba wiernych: | |
Erygowana: | |
Odpust: | |
Msze święte: | Niedziele: 6:30, 8:00, 9:00, 10:30, 12:00, 16:00, 18:00, 19:30 (20:00 latem) Dni powszednie : 6.30, 8:00, 12.00, 18.00 Piątki dodatkowo - 9.00 |
Kancelaria: | |
Adres: | ul. Złota 9 20-121 Lublin |
Telefon: | |
Księża : | Kopera Jacek Pawlina Arnold |
Historia parafii: | Klasztor Dominikanów istniał w Lublinie prawdopodobnie od II poł. XIII w. Fundatorem murowanego kompleksu budynków kościelno-klasztornych w miejscu dawnego drewnianego oratorium pw. Św. Krzyża był Kazmierz Wielki (1342). Budynek klasztorny uległ w ciągu wieków przebóbkom i rozbudowie (m. in. po pożarze w 1550 r. czy w latach 1618-70). Sam kościół cieszył się popularnością dzięki przechowywanym tu relikwiom drzewa Krzyża Św. - stąd różne bractwa: m. in. Drzewa Krzyża Św., Bractwo Różańcowe. Świątynia była miejscem podniosłych uroczystości religijnych, m. in. w 1569 r. nabożeństwa dzieczynnego po dokonaniu unii Polski z Litwą ( obecny król Zygmunt August). Przy klasztorze istniała dobrze wyposażona biblioteka. W wyniku kasaty klasztoru w 1864 r. zabrano prawie cały klasztor zostawiając tylko małą jego część na mieszkanie dla księdza opikującego się kościołem. Ostatnich zakonników wywieziono w 1886 r. Powrót Dominikanów nastąpił dopiero w 1938 r. Sam kościół wybud. w poł. XIV w. z cegły w stylu gotyckim. Posiadał 3 nawy, a przy nim była tylko 1 kaplica na przechowywanie relikwii Krzyża Św. Z czasem zmieniono pierwotny styl i rozbudowano świątynię: w 1550 r. po pożarze - odnowiono w stylu gotyckim, w XVII i XVIII w. rozbudowa i przebudowa w stylu odrodzenia. W gotyku pozostały zakrystie, pierwsza część kaplicy MB Trybunalskiej, ściany prezbiterium i naw bocznych. Do k-ła dobud. szereg kaplic, a wewnątrz 18 ołtarzy. Najstarszą jest tzw. kaplica Firlejowska, wybud. na przedłużeniu prawej nawy bocznej (1615), jej ołtarz przystosowano do przechowywania relikwii Krzyża Św. i stąd jej druga nazwa kaplicy Św. Krzyża. W tym samym czasie po przeciwnej stronie k-ła (lewa nawa) wybud. kaplicę dla bractwa różańcowego. Z biegiem lat umieszczono tu obraz św. Jacka i jego imieniem zaczęto nazywać tę kaplicę. Za ołtarzem głównym w poł. XVII w. wybud. kaplicę fundacji Janusza Tyszkiewicza. Kaplica ta z kaplicą firlejowską należą do prawdziwych pereł architektury renesansu lubelskiego. W świątyni istnieją również: po prawej stronie - kaplice św. Tomasza, św. Katarzyny (XVII w.), św. M. Magdaleny (1660 r.) Od lewej: św. Stanisława BM, Pana Jezusa, Przemienienia Pańskiego ( XVII w. ). Za kaplicą św. Jacka wybud. jeszcze jedną z wejściem od strony prezbiterium. Ostatnia kaplica, także przy prezbiterium wybud. na pocz. w. XVIII - jest to tzw. MB Paryskiej. Od 1967 r. świątynia posiada przywilej bazyliki. |
Kościół: | |
Miejscowości: |
POWRÓT