Sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej Patronki Nowej Ewangelizacji

W sobotę 7 października 2017 r., we wspomnienie liturgiczne Matki Bożej Różańcowej, w kościele pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie (ul. Bursztynowa 20), gdzie od trzech lat czczony jest obraz Matki Bożej Latyczowskiej, miała miejsce uroczystość odpustowa. Podczas uroczystej Eucharystii, której przewodniczył Ksiądz Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, decyzją Arcybiskupa Metropolity Lubelskiego Stanisława Budzika kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie został ustanowiony Sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej, Patronki Nowej Ewangelizacji.

Foto: Urszula Buglewicz:

Lublin, 7 października 2017 r.
Nr 743/Gł/2017

DEKRET
ustanawiający
Sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej
Patronki Nowej Ewangelizacji

Nawiązując do prośby Księdza Prałata Józefa Dziducha, proboszcza parafii Matki Bożej Różańcowej w Lublinie, popartej pragnieniem Ludu Bożego Archidiecezji Lubelskiej, a także mając na uwadze ogromne znaczenie duchowe i historyczne czczonego w kościele parafialnym Obrazu Matki Bożej Latyczowskiej, w oparciu o kanony 1230-1234 KPK oraz zatwierdzony Statut Sanktuarium (MBR/3/10/2017), ustanawiam kościół Matki Bożej Różańcowej w Lublinie

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ LATYCZOWSKIEJ,
PATRONKI NOWEJ EWANGELIZACJI

Kościół Katolicki w trosce o zbawienie człowieka pragnie zaszczepiać w sercach wszystkich ludzi wiarę w Chrystusa oraz włączać ich w swoje życie i misję. Nowa Ewangelizacja każe nam szukać ludzi, którzy – mimo przyjęcia chrztu – zatracają swoją chrześcijańską tożsamość. Trzeba im na nowo zanieść Ewangelię, szukać ich tam, gdzie się obecnie znajdują, przemawiać do nich językiem, który rozumieją. Trzeba wskazywać drogę tym, którzy się zagubili i szukają sensu życia. Niezawodną Patronką odnajdywania drogi do Jezusa jest Jego Matka, Maryja. Ona wskazuje na Jezusa jako Drogę, Prawdę i Życie oraz odpowiedź na najtrudniejsze pytania człowieka. A Chrystus z Latyczowskiego Wizerunku, trzymający w dłoni Księgę Ewangelii, posyła nas, byśmy z odnowioną nadzieją i zapałem głosili Słowo Boże oraz dawali świadectwo apostolskiego życia.

Maryja, zasłuchana w Słowo Boże i wypełniająca je w swoim życiu uczy nas, jak nieść współczesnemu światu Dobrą Nowinę o zbawieniu. Otwarta na działanie Ducha Świętego, który umacnia miłość, uczy nas, jak odkrywać Jego dary i w Jego mocy realizować nasze chrześcijańskie powołanie. Obecna w tajemnicach Chrystusa i Kościoła jest dla nas Przewodniczką i Matką. Wzywając Jej wstawiennictwa i podziwiając Boże dary, jakie rozkwitły w Jej życiu, staramy się Ją naśladować i podążać za Nią drogami wiary.

Główne uroczystości odpustowe w sanktuarium należy obchodzić w liturgiczne święto Matki Bożej Różańcowej, czyli 7 października, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i świętej liturgii. Ważnym dniem dla kultu Matki Bożej Latyczowskiej pozostanie także dzień 4 października, rocznica koronacji oraz uroczystego przeniesienia Obrazu do kościoła Matki Bożej Różańcowej w Lublinie.

Wszystkich pielgrzymujących do nowego Sanktuarium i modlących się przed słynącym łaskami Obrazem zawierzam macierzyńskiemu wstawiennictwu Maryi i upraszam dla nich obfitość błogosławieństwa Boga w Trójcy jedynego.

+ Stanisław Budzik, Arcybiskup Metropolita Lubelski
ks. Krzysztof Kwiatkowski, Kanclerz

Obraz Matki Bożej Latyczowskiej – Królowej Podola i Wołynia – został namalowany około połowy XVI wieku, według wzoru słynnego wizerunku Matki Bożej Śnieżnej „Salus Populi Romani” z bazyliki Sanata Maria Maggiore w Rzymie. Ofiarowany dominikanom przez papieża Klemensa XVIII przybył wraz z nimi około roku 1606 do Latyczowa. Już tam zasłynął wieloma cudami. Na mocy dekretu papieża Piusa VI, 4 października 1778 r., obraz został uroczyście ukoronowany złotymi koronami.

W swojej bogatej historii obraz wędrował do różnych miejsc. Przed trzema laty, 4 października 2014 r., obraz Matki Bożej Latyczowskiej znalazł swoje nowe miejsce w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Różańcowej w Lublinie. Przybył tu – po renowacji – z kaplicy Sióstr Służek NMP w Lublinie przy ul. Wojska Polskiego, z którymi to Siostrami opuścił Kresy Wschodnie w 1945 roku.